GÖZLERİN
Yedi kat âlemde kayıp giderken
Gönül otağım da durdu gözlerin
Yetmiş üç bin serdar söze gelirken
Sevdanın otağı yurdu gözlerin
Demlensin biraz da zaman var sanki
Önünde ak perde duman var sanki
Uğruna adanmış kurban var sanki
İbrahim Kudreti ferdi gözlerin
Özenmiş özünden vermiş Yaradan
Deniz ile gökten dermiş Yaradan
Kaşların altına sermiş Yaradan
Zuhuru âlemde vardı gözlerin
Ey günüm güneşim kışım baharım
Sığındığım evim yurdum harabım
Beni sarhoş eden demli şarabım
Alnımdan ikiye yardı gözlerin
Ben yazdıkça kara defter sallanır
Yanaklarım güler güler allanır
Kalem sevincinden yazar ballanır
Sonunda hükmünü verdi gözlerin
Biri açılmamış iğde danesi
Biri kâinatın tek şahanesi
Çözmek için gayrı yok bahanesi
Âleme saklanmış sırdı gözlerin
Dert kucaklar beni sükût alkışlar
Yeşertmez nafile yağan yağışlar
Toprak bayram eder ölüm alkışlar
Beklenmedik anda vurdu gözlerin
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz
Editör: Suna Türkmen Güngör
