GİDİYORUM İŞTE
Alıp başımı gidiyorum,
Ardıma bile bakmadan,
Gidiyorum işte yüzüme gülmeyen buralardan,
Hem de çok uzaklara gidiyorum.
Yoruldum, gerçekten çok yoruldum,
Eskiden baş edebiliyordum,
Herşeyi sineye bile çekebiliyordum,
Öyle ki;
Kan kusup, “kızılcık şerbeti içmişim”diyordum.
Ama artık yalan söylemekten çok yoruldum.
Ayakta duracak halim yokken,
İçimde kıyametler koparken,
Sessizce bağıra bağıra ciğerlerim patlarcasına susmak!
Geceler boyu seher vaktine dek ağlamak,
Sabahına hiç bir şey olmamış gibi gülmek…
Ben gerçekten çok yoruldum,
Tüm acılarımı yüreğime gömüp,
Sessiz sedasız ardıma bile bakmadan gidiyorum.
Gidiyorum işte.
Bir türlü yüzüme gülmeyen şu adaletsiz diyardan,
Gidiyorum anasını sattığım şu dünyadan…
Bana gülmedi gerçekten,
Dilerim size gülsün canı gönülden…
Editör: Dilek Tuna Memişoğlu
