GERİYE HASRET KALDI
Sessizce oturdum
Uzayıp giden bir ayrılığın ardından
Sessizlikler uzadı
Uykusuz geceler uzadı
Zaman uzadı
Otların zamansız sarardığı
Eski bir bahardı
Üzerimde bir hasret yağmurunun
Bulaşığı kaldı
Hiçbir işe gitmeyen ellerime bulaştı
Sonra hiçbir yere gidemeyen ayaklarıma bulaştı
Sonra beni bir yalnızlık aldı
Bütün kapılar kilitli kaldı.Sevdamı nereye iliştirmeye çalışsam
Aklımda yarım bir düş
Gitmek istedim hep gitmek
Gönlüm burada aklım oralarda kaldı
Hep bir rüzgar esti
Ne çocukluk ne gençlik ne ihtiyarlık kaldı
Geriye kırık dökük bir hayat
Tutunamadığım kuru dallar kaldı
Sessiz bir geceydim sözsüz bir gün
Ve ünsüz bir harfle başlıyordu sevgi
Zannettiler ki ben konuşmaktan yoruldum
Oysaki kendi masalında kaybolmuş bir çocuktum
Neresinden başlasam
Anlatılamazdı
Nereye gitsem
Hiçbir yerde eğlenemeyen
İçimde bir yalnız ben
Ve sevgiden yoksun
Pencere önünde bekleyen
Böylesi bir yalnızlık
Kimseye miras bırakılamazdı
Yaklaştıkça acılaşan bir ayrılık türküsüydüm
Hep ayrılıktan bahsederdim kavuşmayı isterken
Belki de böyle bir şeydi sevmek
Veyahutta ben öyle zannettim
Bu yüzden içimde sevdalar öldü
Geriye hasret kaldı