ERİDİ ZAMAN
Gökten üç elma düştü,
Benim bahtıma ayrılık.
Gözümden bir veda düştü;
Tökezledi dualar, arafa düştü,
Mavi boncuklu çocuk
Koşarken ardından en güzel umutların
Ebeleyemeden koskoca yılları,
Düştü yere.
Hâlâ dizi kanar bu ihtiyar çocuğun
Hayaller yara bere içinde...
Pamuklara sarıp sarmaladığım
Gün oldu gözümden, gönlümden düştü!
Sevda en asi zamanlarda firari fikirlerim,
Yangına dönmek mi bir damla suyla?
Özlemek belki bir gonca gülü...
Ay ışığı sulara düştü,
Sulara hayali bir güzelin...
Bahtıma yalnızlık düştü,
Devasa bir yalnızlık!
Ne yana dönsen kendime çarptım!
Üşüdü umutlarım,
Akbabalar yüreğime üşüştü!
Eridi zaman,
Vakit tamam!
Dünya benim diyenler
Kuru yaprak misali toprağa düştü!