ŞİİR
Giriş Tarihi : 06-02-2023 20:53

Duyun Sesimi Duyun Kurtarın Beni

Sultan Arman Kararmış -DUYUN SESİMİ DUYUN  KURTARIN BENİ

Duyun Sesimi Duyun Kurtarın Beni

DUYUN SESİMİ DUYUN  KURTARIN BENİ

Enkaz altında  kalan bunca canlar 
Ya kurtulup bir de şükür sağ çıkanlar 
Kırık dökük her yer alamam bir nefes 
Oysa nelere etmiştim yaşarken  ben heves 

Sallandı her yer kaydı birden ayağımın altı
Sanırdım hep sağlam diye oturduğum tahtı 
Yerle bir oldu çığlık çığlığa herkes kaçarken
Yıkıldı birden bu   bina 
On iki daire altı katlı 

Bir yanımda anam bir yanımda babam
Cansız beden olmuş bilmem gelirmi geri 
Üstümü örtmüş beton toprak yığını 
Duyun sesimi  duyun kurtarın beni...

Daha yeni doğmuş bebek vardı yan komşuda
Biz hayata dalarken deprem beklermiş  pusuda
Kimi zengin kimi fakir kimi yorgunmuş dünyada 
Hayat kısa imiş  bilemedik boşa geçen rüyada

Kimine dargınlık kimini görmedik dalgındık
Biz yaşarken aslında hep kor gibi yangındık
Şükürmüş anladım nefessiz kalınca   karanlıkta
Dünya malına aldanıp öz kardeşi bile kıskandık

Bir yanımda anam bir yanımda babam
Cansız beden olmuş bilmem gelirmi geri 
Üstümü örtmüş beton toprak yığını 
Duyun sesimi duyun kurtarın beni
Duyun sesimi duyun kurtarın beni 

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi