DÜŞLERİMİN KIRSALI
Bir ses
Çağırıyor beni düşlerimin kırsalına
Ağır aksak sekiyorum
Ağırlaşmış göz kapaklarım
Işığını kaybetmiş çaresizlik içersinde
El yordamıyla buluyorum yolumu....
Rutubet kokusu siniyor
Tenimin ardına.
Bir çift göz dolanıyor etrafımda
Ağızsız, dilsiz
Sadece bir çift göz
Kâh yeşil bir göl oluyor,
Kâh mavi bir gökyüzü,
Bırakmıyor gözler peşimi
Ama ben bırakıyorum kendimi
Gözlerin ilizyon gösterisine
Gölün ortasında beyaz bir kuğu oluyorum
Kendi görüntüme hayran
Salınıyorum nazlarımla
Aniden;
Siyah bir kartal oluyorum
Başım yukarda meydan okurcasına
Korkusuz ve özgür
Süzülüyorum alabildiğince maviliklere...
Bir çift göz sürüklüyor beni peşisıra
Düşlerimin kırsalına
Efsunlanmış bedenim
Benden bağımsız devinim halinde
Bir ses duyuyorum
Kalbimin düzensiz gürültüsü kulaklarımda.
Ve ben bir çift gözde kayboluyorum.
Kendimden habersiz
Düşlerimin kırsalında.