ŞİİR
Giriş Tarihi : 03-07-2023 22:52   Güncelleme : 03-07-2023 22:59

Dile Kal Gelince / Hamiyet Su Kopartan

Hamiyet Su Kopartan DİLE KAL GELİNCE

Dile Kal Gelince / Hamiyet Su Kopartan

DİLE KAL GELİNCE

Bol kepçe harcadım bunca mevsimi, 
Yıldızım söküp ele verdim simi, 
Ne başı belli ne sonu ne imi.
Gönle kal gelince dile lâl düşer. 
Dile kal gelince dile lâl düşer.

Sorulunca elemi, susar bazen. 
Yorulunca kalemi pusar bazen. 
Durulunca hâl ehli usar bazen. 
Gönle kal gelince dile lâl düşer. 
Dile kal gelince dile lâl düşer.

Güller açmaz olur, baharlar gelmez. 
Bülbül dil şakımaya vakit kalmaz. 
Söylenmekten söylemeye yol bulmaz. 
Gönle kal gelince dile lâl düşer. 
Dile kal gelince dile lâl düşer.

Gün gelip sabır taşı çatlayınca,
Kumdan kalesi suya atlayınca, 
Eldekiler elinde patlayınca, 
Gönle kal gelince dile lâl düşer. 
Dile kal gelince dile lâl düşer.

Gönlü yaktıkça içteki kızıl kor, 
Nârın hârın bilmezsen bilene sor. 
"Sık dişini" demek kolay, sıkmak zor.
Gönle kal gelince dile lâl düşer.
Dile kal gelince dile lâl düşer.

Nevşehrî; baklayı, sözü kaçırdın. 
Ölçüyü, tartıyı, dozu kaçırdın. 
Ağzındaki tadı, tuzu kaçırdın. Gönle kal gelince dile lâl düşer.
Dile kal gelince dile lâl düşer. 

        

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi