ŞİİR
Giriş Tarihi : 31-01-2025 14:57   Güncelleme : 31-01-2025 15:18

Dil Söyledi Ben Ağladım / Nuriye Akyol

Nuriye Akyol -DİL SÖYLEDİ BEN AĞLADIM 

Dil Söyledi Ben Ağladım / Nuriye Akyol

DİL SÖYLEDİ BEN AĞLADIM

Sus! Dedim, susturamadım,
Dil söyledi, ben ağladım,
Kendi geldi aramadım,
Hâl söyledi, ben ağladım.

Geldi geçti gençlik çağım,
Hazan oldu gönül bağım,
Tek tek döküldü yaprağım,
Dal söyledi, ben ağladım.

Dedi, artık cana yetti,
Ömür çilemekle bitti,
Bülbül terki diyâr etti,
Gül söyledi, ben ağladım.

Çoktur yüreğimde sızım,
Gülerim, biraz arsızım,
Titredi bak gönül sazım,
Tel söyledi, ben ağladım.

Gitti mecnun, gitti Leyla,
Yürünmez cahille, toyla,
Kesildi aşkı vaveylâ,
Çöl söyledi, ben ağladım.

Düştüm bir garip kuyuya,
Ayaklarım değmez suya,
Teselli eyledi güya,
El söyledi, ben ağladım.

Kurduğum bentleri aştı,
En kuytulara ulaştı,
Yüreğimden göze taştı,
Sel söyledi, ben ağladım.

Geçti devran, döne döne,
Ömürden çaldı her sene,
Düştü her seher önüme,
Yel söyledi, ben ağladım.

Viranemde öttü baykuş,
Dedim, boşver, o da bir kuş,
Yüküm ağır, önüm yokuş,
Bel söyledi, ben ağladım.

Dedim ki, vay garip başım,
Aktı yine çeşmi yaşım,
Dertler oldu, can yoldaşım,
Yol söyledi, ben ağladım.

Sanki bütün âlem sustu,
Dert geldi sîneme pustu,
İçinde ne varsa kustu,
Zûl söyledi, ben ağladım.

Dizimi büktüm oturdum,
Ne var ne yok, diye sordum,
Viran olmuş gönül yurdum,
Kâl söyledi ben ağladım.

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi