Çanakkale

ÇANAKKALE

Bir gün ki, tarihin kanlı sayfası
Tutulmuş nefesler, gölgeler susmuş 

Her yan ceset dolu, biraz sonrası
Dağılmış organlar, başlar savrulmuş

Düşünüyorum, aklım siperde
Korkuyorum, gözlerimi açmaya

Nerede, gerçeğe uzanan perde?
Ölüm dahi, yol arıyor kaçmaya

Bir cephe ki, siper olan sineler
Geriye dönmemek üzere dizilmişler

Bir ruh ki, yücelerde her anı
Bir tarih ki, kahramanlık destanı!

Çanakkale, kaldım sahipsiz sende
Binlerce kurşunun düştüğü yerde 

Beynimi parçaladı şarapneller
Ruhumu taşıdı, başsız cesetler

Karanlığa saplanırken her süngü
Siperler, ölüm kustu her yana

Sustu zaman, kâinat bu kez sustu
Yaradan'a uzanan eller sustu

Bir ruh sardı puslu ovayı
Bir ruh akıttı kanını, sessizce

Ve haykıran bu kez tarihti:
Çanakkale geçilmez!..