BİR GÖÇ HİKÂYESİ
Yerlerde savrulan sarı yaprağın
Acısın duyarım her sonbaharda
Dalından düşerken acı çığlığın
Yürekte köz olur yakar içimi
Bülbülün avazı solan gülüne
Bir daha bahara ömrüm yeter mi
Ömrüm yetse bile gülüm açar mı
Yürekte köz olur yakar içini
Aşık dertli dertli çalar sazını
Acılardan alır gönül hazını
Hep kış olur ömrü tatmaz yazını
Yürekte köz olur yakar içini
Bir aşk şarkısını tutturup durdum
Yıllarca söyleyip böyle avundum
Çıkmaz sokaklarda kendimi buldum
Yürekte köz oldu yaktı içimi
Ne çabuk bitti de baharım yazım
Sulara yazıldı geçmiyor sözüm
Dünyayı verseler kalmadı gözüm
Yüreğim köz oldu yakar içimi
Editör: Nevin Bahtışen
