BİR AKŞAM VAKTİDİR ÖMÜR DEDİĞİN
Bir yaprak dökümü gibi gelir, geçerken zaman.
Hep başa sarar,
Seni uzaklaştırır ruhundaki dünyadan.
Sabahın ilk saati gibi
Gelir insanoğlu da hayata.
Büyür, çıkar çocukluktan;
Hiçbir şey anlamadan.
Öğle vakti gelir sonra;
En gürültülü en telaşlı,
En kalabalık zaman;
Gençliğimiz gibi…
Ruhumuzun ahirete en uzak olduğu anlar,
Işığımızın deli gibi yandığı zamanlar.
O vakitler de
Ömür heybemize bir şeyler atma telaşı olmaz;
Bu dünyayı düşünmekten başka şey gelmez akla.
Bir yakınını kaybedersin,
O an anlarsın dünyanın ne kadar da boş olduğunu.
Ama geçer zamanla bu duygu,
Alıştırırsın kendini,
Kalmaz ilk günlerdeki gibi…
Sonra biraz sakinleşirsin.
Düşüncelerin değişir,
Hafiften düşer omuzların.
Solarsın güz gülleri gibi
Umutların karmakarışık.
Beklentilerin yerini "belki"lere bırakır,
Kabullenirsin.
Günün bitmekte olduğunu…
Aklın, yetişemediklerinde kalır.
Hayat devam ediyordur…
Arada yoklar o hisler seni,
Dağıtırsın hüzünlerini.
Bir meşguliyet ararsın kendine.
Artık ikindi vaktidir…
Bir sakinlik çöker ruhuna,
Yaşadıklarını, yaşayamadıklarını sorgularsın.
Hepsine bir iç çekersin;
"Uyan, ey kulum," der uyan
Vakit akşam olmadan uyan.
Telafisi olmayan bir ömür geçmiştir.
Hepsinin üstüne çökmüştür
Akşamın kızıl gölgesi.
Ve gün akşam olmaktadır.
Ve senin de akşamın olacaktı, bir gün.
Ömür dediğin iki nefes arasıydı oysa,
Aldığın ve verdiğin,
Olursa o da bir mezar taşında kalacak adın.
Ama sen unutulacaksın,
Seni unutacak olanlar için Unutma beni diye
Bir korku salar dünyaya yaradan,
Ve ürpererirsin,
Uyan,
Vakit akşam olmadan, uyan!
Ve bir de bakmışsın,
Akşam ölüyor
Karanlık,
Karanlık…
Varsa biraz ışığın,
Götürürsün yanında.
Uyan, şimdi uyan ki yanmayasın!
Senin de akşamın olmadan.
Uyan!
Bir akşam vaktidir ömür dediğin.
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz