BENİM DE UMUDUM DÜŞLERİM VARDI
Hayat oyununu, oynadı hemen
Fırsat vermedi ki, dileyim "aman"
Geçti üzerinden bir hayli zaman
Yıktı hayalimi, bir efkar sardı
Benimde umudum, düşlerim vardı...
Bir mucize olsun bekledim durdum
Gönül dünyasına girmekti derdim
Sığındım ben Rabb'ime, hayra yordum
Başlanılan işi bırakmak ardı
Benim de umudum, düşlerim vardı...
Geciktim diyerek, kırdım umudu
Kalmadı hevesim, bozuldu tadı
Nasip değilmiş ah! Gönül muradı
Yüreğin sesini, O'da duyardı
Benim de umudum, düşlerim vardı...
Çocukluk dönemi, uzun sürmedi
Ne çabuk büyüdüm aklım ermedi
Ben ne istiyorum kimse sormadı
Bana tek eğlence, dost kitaplardı
Benim de umudum, düşlerim vardı...
Kalemi kağıdı, elden aldılar
Akıllara zarar, şüphe saldılar
Ne halden anlayıp, derdim bildiler
Cahille tartışmak zinhar zarardı
Benim de umudum, düşlerim vardı...
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım