BENİ NASIL UNUTTUN...
Pembe düşlerin ardında hep
Güzel gülüşlerimiz vardı
Umuda koştukça çocukluktan
Bu yana yüreğimizi hüzün sardı
Fark edemedik uzakta kurulan tuzakları
Yolları bile temiz gösteren o beyaz kardı
Zamana ayak uydurduk büyüdükçe
Biz hiç kimseden geri kalmadan
Gözümüz tok gönlümüz tok yaşadık
Haramdan uzak mal mülk çalmadan
Çıktığım yolda hayat ben daha varmadan
En güzel yıllarımda beni nasıl unuttun
Gönül evimizde kin nefrete yer yoktu
Aşk bahçesinde gül lale papatya çoktu
Hep iyi niyetimizden kaybettikçe biz
Saygısızlar çaktırmadan zehirli laf soktu
Bizi yıkan düşmanın değil dostumuzun
Sırtımıza acımadan attığı o kalleş oktu!
Sabır eden derviş dediler muradına ermiş
Kandım o söze sustum sessiz sessiz
Oysa bu dünyanın terasizi dengesiz yermiş
Vaadleri bir bir sundular muhteşem eşsiz
Kader kimine şans para kimine aşk yara vermiş
Bahtı yazarken şans parada beni nasıl unuttun
Bunca dertle yâr dikeni halı diye yola sermiş
Çok sevdim derken yâr sen beni nasıl unuttun.
