BABA YURDU
Köye gittim yüreğime köz düştü
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
En mutlu yıllarım burada geçti
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Gittim baktım kapıları kapanmış
Kapılar açılmaz toz toprak dolmuş
Her taraf yıkılmış virane olmuş
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Ot bürümüş tarla gibi harmanlar
Gözümde canlandı eski zamanlar
Bacalardan hiç çıkmıyor dumanlar
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Yıkılmış duvarlar hepsi erimiş
Bahçede dalların çoğu kurumuş
Ata yurdun böyle görmek zorumuş
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Çobansız otlanır olmuş koyunlar
Davulsuz zurnasız bütün oyunlar
Ne amcamlar vardır ne de dayımlar
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Bütün evler bizimkine benzemiş
Ağaçları uçmuş ya da bel vermiş
Kalan üç beş kişi canından bezmiş
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Günden güne azalıyor haneler
Bozulmuş başaklar küçük deneler
Ne de çabuk geçmiş bunca seneler
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Bir kat daha artmış köyün çilesi
Bütün işler güçler yok ki hilesi
Bakınca insanın gelmez gülesi
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Ne ağasına kalmış ne de beyine
Baykuşlar dünemiş baba evine
Görünce ah çektim üzüldüm yine
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Kul Hızır’ım yıllar geçmiş aradan
Sabır versin bana yüce Yaradan
Kimler gelip göçtü bilmem buradan
Baba yurdun viran olmuş nerdesin
Editör: Bilgi Şakar
