AYRILIK ATEŞİ KÖZDÜR
Papatyalara sorun yardan haberi var mıdır!
Gelincik sevdiğinden ayrıldığından mı boynu büküktür!
Gül ile bülbülün aşkı o diken yüzünden mi bitmiştir!
Hercai menekşeler sahiden daldandala mı konup geçmiştir!
Yediveren gülleri üzüntüden mi açmazlar!
Cam güzelleri neden solgun dururlar!
Begonyalar gözyaşı mı akıtırlar!
Çiçekler nedense isyanlara geçmişler.
Sarmaşıklar sarılmaktan sanki vazgeçmiş gibidirler!
Hanımellerinin rayihaları etrafı terk etmişler!
Melisalar ise geceleri kokusu ile baş döndürmemişler.
Çünkü o yar gittiğinden beri bu tür başlamış işleyiş.
Çiçekler bile sanki hüzünlenmiş.
Bundan böyle yarin adı güzdür.
O yare sevdiceğinden sözdür.
Ayrılık ateşi artık közdür.
