ASA
izlenirken kendin kalmak
kendini kaybetmeden önce
bir daha öyle sevilmemek korkusu
ayın hilal hâli
bilinsin istemiyorum
yıldız haritam ters düşerse
yeniden anlam bulabilir mi
avuç içinde çizgilerim suskun
bir beyaz tüy sürekli kendini hatırlatırsa
unutmak ne mümkün
öyle rüzgârlı öylesine coşkun iken
kalbimin asası açar tüm yolları
imkânsızı imkânlı kılar
göçer göğüme turnalar
yazgımın düğmeleri ilik tutmaz olur
ah karayelim
fırtınalar kopart içimde
ruhumuzun kırıklarını topla
rüzgârında savrulsun yaşmağım
gövdem yeşil
çiçeklerim dal budak
pencereler aç ömrümüze