ARZUHÂL
Ruhum diyorum sana ruhum sensiz bir ölü
Umudun adı sensin yaşamın ta kendisi sen
Unumuzu eledik duvara astık derken
Hayır diye bir nida yükseldi senden
Eylül mayıs mayıs gülüyor sayende
Zemheri baharı giyinmiş de gelmiş
Ah gözlerini okyanusların kıskandığı kadın
Zülfünü hangi imgeye örsem
Sesin baştan çıkarıcı kirpiğinde binlerce kement
Sen hariç herkes bunun farkında sen de fark et
Nice köprüleri geçtim de geldim nice tünelleri
Dağları tek tek erittim Ferhat misali
Şimdi yanımda olsan dizim dizine dokunsa
Sesin ihya etse beni her gün yeniden doğursa
Elin elime değse dönmeyi unutur dünya
Güneş sönük kalırdı bakışlarının yanında
Ruhum dedim sana ruhum yirmilik delikanlı
İçimde yoncalar açtırdın hepsi de dört yapraklı
Papatyaların yapraklarını bir bir kopardım
Her seviyor çıktıkça hayaline sarıldım
Hayalin böyleyse gerçeği nasıldır
Şiir dediğimiz şey canana arzuhâldir
Editör:Seher Uslu
