ŞİİR
Giriş Tarihi : 08-02-2023 22:41   Güncelleme : 08-02-2023 22:52

Anlatamazsın

Hamdiye Özer Okudan -ANLATAMAZSIN

Anlatamazsın

ANLATAMAZSIN 

Yazamadığım, dilin zorlandığı..
Kalemin zayıf kaldığı zaman..
Olaylar, anlar vardır yaşanan..
İnsan kaskatı kalır da hani..
Ağlasan ağlayamazsın ya ne yapsan..
Gözyaşların donar, akamaz gözlerinden..
Dilin kilitlenir çözülmez ne kadar çevirsen..
Acılar, düğüm düğüm olur boğazına..
Yutkunur, dövünürsün acıyla…
*
Bir düğmeye basılmış gibi bir yerden..
Sanki kıyamet sesiydi yükselen..
Çöktü tavanlar uyuyanların üstüne..
Rüyalar taşa döndü en tatlı yerinde..
Güneşin doğuşuna yürürken zaman..
Sabaha yollar kapandı o an..
Kıyamete karışmıştı birden zaman..
*
Ülkemin bir yanı yıkılıyordu gümbür gümbür..!
Bir kara duman yükseldi doğudan..
Göçüklerin,  toprağın altında kalanlar..
Ölümün ağırlığı altında ezilenler..
İmdat.. diye haykırıyor, cılız sesleriyle..
Umutlarını yitirmeden bekliyorlar..
Üsttekiler ha duydu ha duyacaklar…
*
Mucizeler yaşanırken kurtuluşlarda..
Deste deste can gidiyor can pazarında..
Bir ömür emek verilmiş..
Sevda, duygu döşeli evlerde..
Kıyamet yaşanıyor, betonların altında…
Ah betonlar.. beton duvarlar..
Ne umutlar, ne hayaller ne emekler var…
Duygularım sığmıyor içime..
Uyku desen haram gözlere…
*
Başını sokacak bir ev almıştı baba..
Yemeyip kattığı kuruşu kuruşuna..
Bağlayıp kalan gelirini taksite..
Bir evi olmuştu artık ömründe..
Çıkmak korkusu olmayacaktı..
Özgür yaşayacaktı kendi evinde..
*
Yeni evlenen delikanlı,
Nişanlı genç kız döşemişti çeyizini..
Yeni açtığı yuvasına..
Ne emekler, ne duygular..
Ne hayaller vardı bu duvarlarda..
Bir sanatçının tabloları gibi asılıydı her biri..
Kuşlar gibi yuva olacaktı yaşamlarına..
*
Ama mezarları oluyordu işte..
Gömülüyordu hepsi birbir..
Hadi kurtulup kalanlar..
Yeniden başlayacaktı yaşama..
Kalanları birleştirip tutunacaktı bir dala..
Ama gidenler dönmeyecek ti bir daha..
Geride kalanlar: vatan sağolsun diyeceklerdi..
Allah bundan sonra göstermesin kimseye..
Sebebe katkısı olanlar düşünür mü..?
Bilinmez alınır mı üstlerine..
Bir vicdan sızısı düşer mi yüreklerine…
*
Yardım elini uzatan herkese..
Minnettarız insan yüreklerine..
Maddi, manevi güçleriyle koşanlara..
Duacıyız gönülden dilimiz döndüğünce..
Acıları yüreklerinde duyup payalaşanlar..
İmdat diyen seslere koşanlar.
Bu ülke sizinle ayakta..
Geride kalanlarımızla…

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi