AĞAÇ KADIN
Ağaç bir kadınım ben.
Boyum orta selvi.
Bir o kadar da toprağımın altına yayılmıştır köklerim.
Kaç tonu varsa yeşilin işte ben o kadar renk ederim
Kollarım uzundur.
İstersem gökyüzüne uzanabilir, güneşi kucaklayabilirim.
Gecenin hırsızıyım.
Karanlığın içinde boy gösterir hatta size yıldız çalabilirim.
Kusurları örtmeye sarı bir örtü mü lazım
Yaprak dökerim.
Hoyrat elleri gövdeme dokundurtmam
Bazen yeşili giyinmiş narin bir gelin
Bazen keskin baltalara direnen vahşi bir kaplan gibiyim.
Can suyumu kalbimin akışında bulurum.
Damarlarımda gezen, köklerimin ılık, ıslak ve kırmızı sevincidir bilirim.
Susuz kalmam, kurumam öyle kolay kolay
Suyumu ya bulutlardan çeker, ya nehirlerden içerim
Gölgem huzur sığınağıdır
Etrafıma çiçeklerimi dizer,
Sevdiğinin kucağında uyuyan aşıkları izlerim.
Ağaç bir kadınım ben
Sonbaharı ilkbahara sözlerim
Rüzgar saçlarımdır
Kuşlar gözlerim