YORGUN HAYATIN NAFİLE SESİ
öyle yorgunum ey yâr yaşamaktan
iki laf edecek hâlim yok inan
eğdim başımı önüme utançtan
yıkıp durur insan can bedenini
insafın i'si kalmamış ne acı
insan insanın mezar kazıcısı
yok hiçbir nasihatın hiç faydası
alıp durur candan can bedenini
"seviyorum" şimdi artık menfaat
"öpüyorum" sır saklayan bir rüşvet
ne kuşkulu ne güvensiz şu hayat
sıkıp durur candan can bedenini
bir bedel biçilmiş her ihanete
çekimser durur her gülücük sahte
iplerini koparır bir saatte
çalıp durur candan can bedenini
hiçbir kefe diğerine denk değil
canı candan ayıran hiç renk değil
sanırım aranan da ahenk değil
satıp durur candan can bedenini
herkes olmuş yarınların kâhini
şimdi her yer yılan ve akrebini
kollar durur incitmeye şahini
söküp durur candan can bedenini
***















































