UZAYIP GİTME
Kaos dolu dünya..
Düşler karlı bir masaldı zirvelerde,
Güneşe mukavemeti olan
Düşerdim düşlerimden sahte mutluluklar sırtımda.
Üçgen çıkmazlar arasında üçyüzüncü yol ayrımı.
Her adım bir umutsuzluk çıkmazına uğrayan erimsiz bir heba oluş.
Vebalı günlerin sari cümlelerinden kaçardım,
tüm ürkekliğim cebimde.
Elime aldığım dip notlar,
kırık kalemin ucuna bağlanan çıkmazlar.
Azgın şüphelerime gem vurmaya çalışan iç sesim.
Göğsümde karabasan olan nefessizlik travması.
Her cisim yere düşmeye meyilli,
eğimi olmayan dikey bir görünüm.
Paralel nesnelerde bir uyumsuzluk hali, isyan sapmalarında, sapkınlaşan gece.
Yenilmişliğin faturasını kestiğim aklımın karanlığı.
Ferah bir teselli arama dürtüsü, bahane üretim merkezi
Kolaycılığa kaçıp korkakça sıvışmalarım.
Yontulması gereken yanım, günahkâr tavırlarım.
Toplum kaçağı gözlerimin,
Zıkkım tarlalarında sinsice voltası.
Boşa olta atmalar, kaçan balığın ardından ahlar vahlar.
Ava giderken av olmanın acısı, aptallığa yanmalar.
Buz gibi bir ürkünme, kendine gelme.
İpe un serme, aksaklığa gülümseme.
Şeytani gülümsemeler,
Alaycı bakışlar arasında uzayıp gitme.
Tepkisel yaklaşımlar, kendini germe, saldırganlık modu.
İç güdüsel dürtülerde kendini sağlama alma,
Duvara yaslanma.
Aptalca tuzağa düşüp, dizlerini dövme.
Gaza gelip, övünme pozisyonunda hisler aynasında gülünç duruma düşme.
Ahmaklar meclisinde yamak olma halleri.
Kendi değerini şeref pazarlarında pazarlayıp,
şerefsiz halinden usanma.
Puslu yollarda rotasız yürümeyi cesaret sanıp,
esir düşme.
Prangalı bir esaret, kürek cezasına mahkum olup, kader deyip, kederlenme, son celsede ağlama modu.
Ne çok kaos var içinde dünya.
Kar gibi eriyip gittiğimiz hayat mecrasında.
