ÜŞÜYOR ANILAR
Sevdanın karanlığında kaybolan bir özlem
Gözlerinde dans eden o uzak hayal
Kırık bir aynada silikleşen yansıma gibi
Yüreğime saplanan bir bıçak acısı
Sil o eski yaraların hatırasını
Bırak da kalsın her iz kenarda
Bir damla yaşın o ılık hüzünle
Rahatlatırken gönlümü
Eğer içinde kopan bir bağ varsa hâlâ
Gökyüzünden düşen kara bulutlar gibi
Yalnızlığın sarıp sarmaladığı bir gece
Gecenin derinliklerinden sessizce süzülüp gelen
Ve gözlerim uzaklara daldığında
Bir anlığına gökyüzüne karışırdı
O kırık gönlümde derin izler bırakan
Beni rüzgârın savurduğu savrulmuş düşlere
Yıkık dökük umutların yıkıntısına çeviren
Kanayan gözlerimde acıların yankısı
Sensizlik her duyguyu sardığında
Avuçlarımda sadece bir kelime dökülür
Sensizlik diye fısıldadığı
Gönül gözümde o unutulmaz bakışına
Ve sabırla bekleyen yankılanan bir sessizlik
Şimdi gözlerimde yağmur bulutlarının gölgesi
Dağılmış saçlarımda tel tel biriken hüzün
Gamlı yaralar her adımda daha da uzaklaşan
Boynu bükük yalnız kalan eski ağaçlar gibi
Geceyi sarmalayan o tarifsiz özlem
Sabahları düşlerimde dahi kaybolacakken
Beni şehrimden alıp uzak diyarlara sürükleyen
Sevdanın yolu
Her gece gecenin koynuna çekilmeden önce
Battı gönlüme yine hasretin
Öfkemin küllerinde
Tan vaktine ulaşmadan
Yüreğim titrerken
Ve bir söz düşer geceye
Üşüyor anılar
Dil dökmeden sadece içimden geçer
Editör: Seher Uslu
