UMUTSUZLUK İÇİNDE UMUT ÜRETMEK
Bir yalnızlık filizlenir, yavaş yavaş büyür, büyüdükçe derinleşir, derinleştikçe suskunluğa büründürür insanı...
Bakmakla görmek arasındaki farkı farketmek için aklın gören gözlere ihtiyacı vardır; her akıl bakabilir lakin her akıl göremez...
Bakmak bir göz eylemi iken görmek ve anlamak bir akıl eylemidir...
İnsan geliştikçe değişir, dönüşür, farkeder ve gerçeğe ulaşır...
Yalnızlık nereden gelir, neden kucaklar ve niçin suskunluğa mahkum eder insanı?
Susarak dile pranga vurmak belki de anlaşılamamanın derin bir sonucudur...
Bilmek neden acı verir insana?
"Nereye bu gidiş?" diye anlamlı bir soru sorabilmek sıradan olmasa gerek.
İnsan bildikçe, öğrendikçe derinleşir, hayata bambaşka bir gözle bakar, yaşamın ağır yükü karşısında beli bükülür, hayatın sorumluluk duygusunu iliklerine kadar hisseder. Ve yaşamanın başlı başına bir sorumluluk duygusu olduğu sonucuna varır...
Hz. Peygamber misali yalnızlaşır, tenhaya çekilir, bir arayış içerisine girer... İçten içe üzülür, sığınmak ve ruhunu dinlendirmek için bir hira arar kendi öz benliğine...
Belki karamsarlaşır...
Hz. Meryem misali anlaşılmaz bir halin içine düşer, konuşamaz, sessizliğe bürünür, derdine bir çare olan ve haline anlam veren birini bulamaz...
Kapılır umutsuzluğun girdabına, yok olmak ister...
Tıpkı hz. Meryem'in sessiz ve isyansız feryadı gibi; “Keşke bundan önce ölseydim de, unutulup gitseydim!” diye bir haleti ruhiyeye bürünür.
Bilmek; çaresizlik ve yetersizlik anında hasıl olduğunda, acıdan başka bir şey vermez insana… Fakat bu acı belkide acıların en anlamlısı, en lezzetlisidir. Pablo Neruda, bu gerçeği çok güzel ifade etmiştir;
"Bilmek acı çekmektir. Ve bildik; karanlıktan çıkıp gelen her haber, gereken acıyı verdi bize".
Umutsuzluk içinde umut üretmek mahir bir aklın ve kalbin ürünüdür. Düşüncelerinde ölüm naraları gezinirken acılara katlanmak pahasına hayata tutunmak için bir neden görmeye çalışır...
İçindeki umudu eksiltmemeli ve düşüncelerindeki ölüm naralarına, güneşten bir kurşun ile karşılık vermeli insan...
Editör: Serhan Poyraz
