ŞİİR
Giriş Tarihi : 12-08-2024 19:26

Turnalar / Halil Kumcu

Halil Kumcu -TURNALAR

Turnalar / Halil Kumcu

TURNALAR

Sevda ışığından yansır uzaklar,
Kayboldum dar sokağında sonbahar.
Neyden döne döne geçer turnalar,
O mahur beste kulağıma dolar.

Tozlu rafta hatıraları sarar,
Avucundaki boşluk içimi yakar.
Gökyüzünde bölük bölük turnalar,
Üşüyor içim, sönüyor lambalar.

İnce, narin, gül kanatlı adaklar,
Saklı hanemde dinmiyor acılar.
Gelip geçsin üzerimden turnalar,
Hasretinle dolsun yalnız akşamlar.

Adına dökülen yaşı duyanlar,
Aklım, fikrimle gurbeti arşınlar.
Deli esen bir rüzgârla turnalar,
Gömülür dalga dalga fotoğraflar.

Gönül serde, gözlerim yolda açar,
Yolculuklarım aciz, öksüz akar.
Her gecenin sabahı var turnalar,
Zehir, zıkkım sigaram bile kanar.

Çırpınıp durduğum ateşle dağlar,
Yüreğimde eriyen ahla dağlar.
Kaç kere çağırdım seni turnalar,
Yol ver, yârime gideyim turnalar.

Dönmemek üzere göçtü anılar,
Düşler yakılmış gölgeyi kovalar.
Selam götürün ey yorgun turnalar!
Omzuma gam çöker, göçün turnalar.

Bin parça eyledin, kalbimi boğar,
Deminle demlenir bende ağıtlar.
Bahçemde gül açmaz olmuş turnalar,
Bir avuç kül eder, yârsız yarınlar.

Gönül mülküme kar yağıyor tekrar,
Yetim kalbim şimdi derdime ağlar.
Uyku tutmaz karanlıkta turnalar,
Ellerim, sabahsız gecede yıllar.

Felek sillesini yedim, insanlar,
Aklımı yitirdim, her gün sayıklar.
Mapushanemden süzülen turnalar,
Kırık dökük düşlerde bağrışırlar.


Editör Ümmügülsüm Hasyıldırım

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi