SORGULAMADAN GEÇER ZAMAN
Sorgulamadan
ne günler biter
değil mi şu ömrümüzden...
Sayısızca zamanımızı çalan
Oysaki, zaman durmuyor durulmuyor.
Akıp giden zamanın karşısında
Bazen bir gülüş kalır güne,
bazen de hüzün.
Tarih sadece tekerrür ediyor ömrümüzden
Yaşamın içinde boğulurken nedenleri hiçbir zaman bitmeyen...
Sorgulamadan dönen bir çark gibidir zaman.
Üryan bir kelimenin yorgunluğunu alacak harflerin
Sükünetin de yalpalayarak
Bazen sığmaz insan.. Ne içine nede dışına.
Sözlerin yorgunluğunda
zebil zelil olur kelimeler,
noktası kalabalık cümlelerin...
Bitmeyen arkası yarınların yürek telaşına
nereden bilebilir insan,
araya her zaman bir şeylerin gereceğinin algılarını unuttuğunu.
Çığırtkan titrek yaşamlar grileşen
hayatın gölgesinde,
durulmayan akan zamanın önünde
Bir telaş pür telaş bitmeyen yaşamların telaşına
yarına kaç var?
Ya da kaç kulaçlık, yaşamın var söylesene...
İnsanın yolculuk gerçeğini değiştirmeyen,
Koca bir hiç!..
