SOL BANA DÜŞER
Yeter deli gönül feryat boşuna
Goncayken açmayan gül bana düşer
Çekersen sevdayı düşer başına
Kuruyup dökülen dal bana düşer
Nice engel çıkar çıkmaz yoluna
Hep ağrılar çöker gece soluna
Bir başkasın takma sakın koluna
Beyazlar kurur da al bana düşer
Keserler dalların kuş gelip konmaz
İnanma kimseler kor olup yanmaz
Unutur yâr seni ismini anmaz
Sonsuza gittiğin yol bana düşer
Gözlerin bir ömür yollara bakar
Acımaz bu sevda yüreğin yakar
Gözünden yaşların sel olur akar
Arılar kıskanır bal bana düşer
Tükenir yüreğin çıkar yerinden
Bir acı gelir de bilmen derinden
Gözlerin kör olur düşer ferinden
Kurursa yüreğin göl bana düşer
Ahmet'in kendini yordu boşuna
Ne belalar geldi garip başına
Çekip öldü yazın mezar taşına
Çekip de yorulan sol bana düşer
Editör: Hamiyet Su Kopartan
