SOKAKLAR
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Evlerine kapanmış çocukları biliyorum
Oyun oynamayan
Ortalıkta koşmayan
Birbiriyle konuşmayan
İnsan içine çıkmayan çocuklar bilirdim
Onların gizli dualarına ortak saydım kendimi
O çocukların açlığını paylaştım gecenin ilerleyen deminde
Annelerin çaresizliğini saklamaktan aciz kaldım göz yaşında
Babaların suskunluğunu içime akıttım sessizce
Anlamadı sanmasın diye yazmıyorum şiiri
Ben sokakların içinde ömür yaşadım
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Bilge değilim sıradan vatandaşıyım şehrin
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Rüyalarımın şehrine toz kondurmadım hiçbir zaman
Hayal satıcısı olmaktan uzak tuttum benliğimi
Anlaşılmamaktan huylanmadım recm edildim uzun zaman
Suçumun belirsizliğine isim konulmadı lain ilan edildim
Küfreden oldu yerden yere vuruldum persona non grata
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Asla kendimden başkasına benzemedim suçum buydu kısaca
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Gitmedim yaşadığım şehirden başkası misali göç etmedim
İçimden yaşadım hicreti kendimden kendime kaçtım
Acılarımı kendime rehber kıldım gözyaşımı sakladım
Anlamadı kimse beni ben kendi içimden vurdum kendimi
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Topaç oynamaya hasret kalan ben kendimi tanımadım
Ne esnafın konuşmaları ne satıcıların sesleri
Annemin en ucuzunu bulması basmanın saatler tutardı
Bir bardak limonata içmenin hasretindeyim meyanın şimdi
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Acılarım boynumda madalya, ağırlığını taşımaz bedenim
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Kalesine çıkıp burçlarında yürüdüğüm şehri bilirim
Hanlarında dinlendiğim çay içtiğim mekânlara yabancı mıyım
Çarşılarında az dolaşmadım karelerini çekmediğim yer yok gibi
Ben yabancı kalmışsam kabul görmüyorsa çektiklerim
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Ben şehre sevdamı saklayacağım açmayacağım içimi
Kahırsa çekmedim değil yalnızlıksa yaşamaktayım
Saklar yazdıklarım gün ışığına çıkar öldükten sonra
Yeminime sadık kalmanın acısı zor sancısı müthiş
Sokaklarında büyüdüğüm, yaşadığım şehri unutamam
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Ondandır dolambaçsız doğrudan doğruya bunu yazmam
Ötesini sorarsa akibetimizden endişe eden olsa gam yok
Sokakları tenha bir şehrin çocuklarını unutmadım
Unutulursam unutulmama engeldir yazdıklarım ötesini anlatamam.
