MANZUME
Giriş Tarihi : 15-06-2025 15:27   Güncelleme : 15-06-2025 23:28

Sisli Bir Geceydi / Aynur Kurt

Aynur Kurt -SİSLİ BİR GECEYDİ

Sisli Bir Geceydi / Aynur Kurt

SİSLİ BİR GECEYDİ

Sisli bir geceydi…
Adımlarım sokak lambalarının titrek yorgunluğunda,
Her adımda içimde bir şehir susuyordu.
İstanbul, eski fotoğraflar gibi
pusulanmış bir hatıraya benziyordu.
Köprülerden düşen gölgeler
şehrin kalbine yürüyordu ağır ağır.
Rüzgâr bile susmuştu köhne sokaklarda,
Yalnızlık duvara yaslanmış,
bekliyordu gecenin koynunda.

Kaldırımlarda öksüren geçmişin ayak sesleri
ve ben —
bir cümleyi tamamlayamadan susmuş bir şair gibi,
ellerimde kelimelerin küllenmiş haliyle yürüyordum.
Kafamda yarım kalmış bir devrim,
cebimde susulmuş sevdalar,
bir elin tersi gibi geçmişti hayat omzumda,
ve ben, gecenin bağrına doğan gözlerine bakıyordum hâlâ,
sıkılan yumruklarımla,
tırnaklarımın kanattığı avuçlarımla.

Bir vapur geçti uzaktan,
gövdesiyle zamanı yaran,
gözlerinde deniz ile,
içinde suskun insanlar taşıyordu
bir hayalden bir hayale.
Kim bilir belki de onlar da sevmişti zaman zaman,
sabaha çıkmayan geceleri beklemişlerdi.
Kim bilir belki de her koltukta
yıkılmış bir hayal oturuyordu.

O gece sokaklar
bir kadının kirpikleri gibi ıslaktı.
Ve dünya —
bir çocuğun oyuncağı gibi kırık döküktü.
Bir köşede unutulmuştu zaman,
ne bir ayak sesi, ne de hayata dair sıcak bir iz vardı.
Zaman arkasını dönüp gitmiş,
sadece suskunluk kalmıştı yerinde.

Ben seni düşünüyordum.
Sen, ellerin ceplerimde
ve bakışların ciğerimde yanarken,
bir sigara sardım umutsuzlukla.
İçimden Nazım geçti:
“Bu şehir beni sevmedi…” dedim,
“Ben de onu affetmedim.”
Bir duvar gibi dikilmişti yokluğun karşımda…
Sırtımı yasladım,
taş soğuktu, gece gibi.
İçimde devrilen cümlelerin enkazı vardı,
ve sesimi duymayan bir şehir susuyordu içimde.

Sis,
bir perde gibi örttü hatıraları.
Korktum,
ama geri dönmedim.
Çünkü bazı geceler
kendi içimize bile anlatamayız derdimizi,
ve insan kendi gölgesinde 
susmayı öğrenir.

Sessizlik çöktü üzerime,
gölgeler bile nefesini tutmuştu.
İçimde çırpınan fırtına,
adı sen olan bir yankıydı sustuğum.
Dilimde bir dua,
yüreğimde kırık bir anı
Ve sustuğum her hecede 
Çoğalan 
İçimde kalan son sıgınaktın.

Sisli bir geceydi…
İçinde devrim vardı,
aşk vardı,
hasret vardı,
ve
bir parça ben vardım,
parça parça sen…

***

TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE  KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...

Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz.

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi