SEVMİYORUM SENİ DÜNYA
Sevmiyorum seni kahpesin dünya
Kardeşi kardeşe kırdırıyorsun
Bunun alt tarafı basit bir rüya
Yaşarken ateşi gördürüyorsun
Gündüzler karanlık geceler soğuk
Renkler bir değişik bakışlar donuk
Kesilir nefesler çıkmıyor soluk
Zamanı kefene sardırıyorsun
Ömür yolu çetin pencere küçük
Umut var da göçük üstüne göçük
Başımız aşikar, sonumuz açık
Ham meyveyi yerde erdiriyorsun
Kin gölü gökyüzü öfke dolu yer
Gerçi bunda senin ne cürümün var
Bütün bu olanlar akla mı sığar
Akili deliye yerdiriyorsun
Hadi ordan Uğur bilmezsin işte
Dünyanın suçu ne böyle gidişte
İnsanın parmağı vardır her işte
Kaşını gözünü yardırıyorsun