ŞAİR DEĞİLİM ÂŞIĞIM SADECE
Şair değilim tanığım sadece,
Puslu bir gecenin kirlenen bedenine.
Gece yarısıydı,
Şarap şişesi gibi al bir renge boyanmıştı gökyüzü.
Ve deniz kudurmuş sel gibi coşuyordu.
Bir martı yolunu şaşırmış öylece uçuyordu.
Şair değilim tanığım sadece.
Puslu bir gecenin kirlenen bedenine.
Gece yarısıydı,
İfadesi alınmış bir suçlu gibi sessizce dolaşıyordum şehrin en ıssız yerinde.
Âşıktım sadece sadece diyorum.
Sarhoş değildim yani hatırlıyorum.
Bir çocuk gibiydi sokaklar, ağladı ağlayacak.
Korktum ayak sesim ürkütecek, uyanacak sokak.
Durdum, farkına varmadan.
Dedim ya sarhoş değildim ama gece sarhoştu ve ağız kokusu başımı döndürüyordu.
Yalnızdım üstelik, korkmuyordum yok.
Âşıktım ne de olsa.
Ve Şahmeran olsa da gece, bir kuş misali avucuma alır okşardım.
Tek gözlü dev olurdun.
Ve dağlarda bir kartal yuvası gibi öylece dururdu hayalin, bütün heybetiyle.
Düşse hayalin,
Belki de adını sayıklarım.
Ve geceyi kirleten fail bulunurdu,
Meçhulden sıyrılırdı adın.
Evet sebebi sendin sersemliğimin
Ve gecenin kiri, adınla başlıyordu.
Âşıktım sadece içimde bir hüzün gizleyerek.
Sabahı karşılıyordum bu gece,
Şair değilim;
Yok asla,
Âşığım sadece...
***
Editör: Bilgi Şakar
