RÜZGÂR DELİ VE BEN DELİ
Beni, sana uçuran uykularım var, mavimsi.
Onun için öp beni.
Önce tüylerimden,
Sonra kelimelerimden.
Mavi bir saç teline bağlı,
Düş dizicilerin düşçe göğermelerine göre
Keşfedilmemiş umarlar.
Öpecek seni, beni;
Bir yakut sumru düşlerimde.
Serpuşum, kumru kolluyor, sumru kolluyor, haylidir.
Her tarafımda, tanımı yapılamamış yaralar.
Oysa mavi saç teline bağlı düşlerde,
Kol geziyor tomar tomar,
Bereket üzre keklik sekmeleri.
Cemre içine girip düşesi geliyor insanın, mavi ve gri.
Bende, keklik sekmeleri,
Sende, dala musallat yaprak çiyleri,
Sende yaprağa bezeli, dantela güzellikleri.
Öper seni, beni.
Dalı, kekliği öper bir rüzgâr;
Rüzgâr deli, ben deli.
Öpmesen ekside savrulacak mısralar.
Deliler terk ederse dalları,
Donarsa yani bir de keklikler,
Olmadık mevsimlerde;
Şiirler ve şehirler yitik kalır,
Silik kalır dolması gereken
Işıltılı ve ötüşlü sayfalar.
Öpmesen pıtırcık divitimi,
Rüzgâr deli, ben deli.
***
Editör: Seher Uslu
