KIRGIN YÜREK
Yağmur yağınca,
Gezinirdi üstünde yeşil palmiyelerin,
Ürkek kuşlar; yağmurun üşüttüğü.
Güneş doğunca,
Eğilmiş sulara, yağmurun ıslatığı,
Şebboy koklayan geyikler.
Gözlerinin haresinde anlaşılmaz bir mavi,
Dudağında dumanlanan bir yaprak cigarası,
Yüreğinde hasret; yılların eskittiği.
Yaban çiçeklerinde yağmur damlaları,
Renkli kelebeklerin öptüğü
Kirpiklerinde, acılanan gözyaşları,
Mavi gözlerinden akan hüzün.
Sinmiş yüreğine ince bir sızı,
Kırgın bir sevdanın bıraktığı.
Yosun tutmuş yürek,
Yeşil bir çift göz,
Bir kuğu kadar güzel.
Dudağında bir damla kan,
Düşlerine girip her gün,
Geceleri çiçekli uykularını kaçıran,
Kahkahalı gülüşlerinden,
Karmaşık duygular bırakan,
Yalnızlık saatleridir; yaşanan
Acılı yüreğe bıraktığı.
Bir ozanın davudi sesinden,
Duygulu nağmeler yankılanır sazından.
Kırgın yürekte büyür acıların,
Ozanın yaralı yüreğine bıraktığı.
Kırık mısralarında şairin,
Dökülmüşsün ak kağıtlara.
İçli bir türkü olmuşsun bazen
Şairin şiirine bıraktığı.
***
TRUVA YAYIN GRUBU YOUTUBE KANALIMIZA ABONE OLMAYI UNUTMAYIN...
Logoya tıklayıp Youtube kanalımızı ziyaret edebilir, abone olabilirsiniz
Editör: Suna Türkmen Güngör
