KENDİME YASAKLAR
Mademki yürek,
Serden geçip ondan geçemiyor.
O halde,
Ceza verdim kendime.
Katıksız hem de…
Tek başına çekilecek bu ceza.
Ve kimselere tek kelime denmeyecek.
Fark edip de soran olursa,
Yüzde yarım bir gülümsemeyle,
“Eski ve uzun hikâye be hocam” denilecek, o kadar…
Beraberken gidilen yerlere gidilmeyecek,
Asla aynı yerlerde içilmeyecek.
Ortak sevdiğimiz filmlere denk gelirse, hemen kanal değiştirilecek.
Beraberken sevdiğimiz her şarkı, can acıtır, kül savurur içimde.
O yüzden birbirimize tuttuğumuz şarkıların artık hepsi bana yasak.
Sabahları çay-simit yaptığımız o kahve de yasak bana bundan sonra…
Onun bindiği numaralı otobüs gelirse, ben beklerken durakta,
Asla camlarına bakılmayacak,
Ya içindeyse?
Ve beni görüyorsa?
Onu beklediğimi sansın istemem...
Döneceğim sırtımı otobüse, uzakta bir yerlere bakıyormuş gibi…
Camlarında o aranmayacak, yasak!
Midye tava da yasak,
Kokoreç de…
O, neyi seviyorsa,
Külliyen yasak bana…
Sakarya’da evvelce gidilen o birahaneler yasak...
Onun sevdiği gibi iki dirhem bir çekirdek giyinmek,
Günlük tıraş yasak!
Zaten aynaya bakasım yok.
Biraz meczup, biraz pasak…
Rüyama girmesin diye,
Yasaklıyorum...
Bana uyku da yasak.
“Bir Kere Sevdaya Tutulmaya Gör” şarkısı özellikle yasak.
Şiirlerden vazgeçmem…
Ama Cemal Süreya, Turgut Uyar yasak…
Zaten alçak sürünüyorum,
Burnumu iyice sürtecek yardımcı şairler yasak....
Ankara’yı çok seviyorum.
Ama geçmem muhitinden…
Bundan sonra Demirlibahçe, Cebeci, Kurtuluş bana yasak…
Sokağından geçmek mi?
Bin kere, milyon kere yasak!
Derman yine onda olsa, istemem!
İyileşmek bana yasak…
Ayrılık bir satır gibi ayırdı beni ikiye.
Gitti o coşkulu, keyifli, neşeli hallerim…
Bundan sonra gülmek de bana yasak!
Arada bir ağlamak geliyor içimden…
Bundandır her yağmurda dışarıya atmam kendimi.
Beraber oturup, ağlıyorum şu gökyüzüyle...
Anlamadan kimseler ağladığımı,
Bir olup karışsın gözyaşlarımız, yeryüzüne.
Ve artık…
Artık anlıyorum ki,
Güneşli günler de bana yasak…
Siz bakmayın nefes alıp verdiğime,
Ne yaşaması…
Rol yapıyorum, rol…
Benim için buraya kadarmış,
Artık onsuz bana yaşamak da yasak.
