ŞİİR
Giriş Tarihi : 02-09-2022 03:17

Katlettiler

Şiir: Serpil Yalçın - KATLETTİLER

Katlettiler

KATLETTİLER

Küçük bir dünya benimki
Misketleri cebinde 
İncirden bebeği var hala çocukluğumun 

Babaannemin sobası yanıyor 
Hiç sönmüyor 
Erik ağacına tırmanıp 
Hala erik aşırıyor 
Yokluklarım.

Araf deminde ömrüm 
Soldu gülüm, sustu bülbülüm 
Senden gelecek küçücük bir habere kabulüm 

Çayır çimen hala gençliğim 
Gelinçiçeğim, gelinciğim
Kalmadı zamanım 
Gel diyemediğim 

Korkuyorum hala karanlıklardan 
Baba, tutsana beni kollarımdan 
Kalbimi paramparça ettiler.
İki gözünün 
Sarı çiçeğin tuz ile buz 

Baba.
Bu canavarlar beni benden ettiler 
Yenildim.
Ezildim 
Demirlendim 
Yalnızlığa mühürlendim
Şans işte ölmedim 

Gel bak halime 
Bir su berraklığı gözlerim, bir avuç toprak kokusu yayıyor etrafa 
Bu da gönül demediler 
Baba, umutlarımı  katlettiler.


 

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi