ISRARLA ÇALAN ZİL
- Her şeyi gibi kapısı da cafcaflı! Yine aynı şey; kapı önünde bekletme huyundan bir türlü vazgeçmiyor!
Ayıp ayıp! Çok mükemmelsen önceden hazırlan, son anda koşturucağım diye uğraşma.
Değer verip davet ediyorsan, diğer davranışların da saygılı olsun, değil mi ama?
Hilmi basıp durma şu zile! Ne değişecek “insanın canı çıkar, huyu çıkmaz” derler.
- Perihan niye insanların günahını alıp duruyorsun? Belki duymuyordur; bazen sen de duymayabiliyorsun.
- Hilmi, sen de bu huyundan vazgeçsen; ben hariç herkesi savunuyorsun. Bıktım artık şu huyundan!
- Tamam tamam! Kapı önünde kavga etmeyelim, biri duyacak şimdi!
- Hilmi duyuyor musun çocuk seslerini? Şimdi hiç durmadan koştururlar, soru üzerine soru sorarlar, ay ne meraklı şeyler!
- Çocuk dediğin meraklı olur. Öğrenmek için soru sorarlar ve hareketli olurlar. Hayranım böyle çocuklara.
- Hilmi bu yaptığın hiç hoş değil; sen şimdi bana, meraklı çocuk doğuramadım mı diyorsun?
- Sübhanallah! Niye öyle bir şey söyleyeyim? Hanım! Bizim çocuğumuzun olmaması Allah’ın takdiri. Biliyorsun ki, doktor doktor dolaştık tedavi için.
- Her neyse! Şu zile bir daha bas, belki bir duyan olur; tabii ki çocuk gürültüsünden fırsat kalırsa…
Editör: Serhan Poyraz
