HÜKÜM GİYDİM
Ötede dur benden dünya
Yalnızlığa hüküm giydim
Sen de bırakıp gittin ya
Sensizliğe hüküm giydim
Açgözlü çoştu da coştu
Sabır bitti öfke taştı
Cahiller haddini aştı
Densizliğe hüküm giydim
Bilmem ömrün kaçındayım
Hakikatin ucundayım
Bitmez derdin içindeyim
Sonsuzluğa hüküm giydim
Yıllarım yalan peşinde
Gerçeğin kendi düşünde
Kırık bir mezar taşında
Günsüzlüğe hüküm giydim
Yaşları yaktı kurular
Beyaza döndü sarılar
Cevapsız kaldı sorular
Bensizliğe hüküm giydim
Yerden göğe çıkar ahım
Geceye küstü sabahım
Can çekişir şimdi ruhum
Tensizliğe hüküm giydim
Bilmediler varı yoğu
Dostum diyen oldu yağı
Zor olunca kaçtı çoğu
Kansızlığa hüküm giydim
Uğur geçmişin önünde
Kabil olmak var geninde
Dumanın tüter senin de
Dünsüzlüğe hüküm giydim