HANİ
Ansızın çıktın karşıma,
Hani, sordun ya,
"Nasılsın?" diye...
"İyidir, ya sen?" diyorum.
"İyi işte, bildiğin gibi," diyorsun.
Gözlerine bakmaya korkuyorum;
Çünkü yine beni içine çekecek,
Yine gelgitlerinde savrulacağım.
Bildiğim gibi mi?
Çekim ekleri gibi;
Ben varım, sen varsın...
“Varız” diyemiyoruz.
O vardı, onlar vardı,
Kim olduklarını çözemediğim;
Eklere dahil olmayan,
Elalemin geçici gölgeleri...
Güzelim, şiirimiz yarım kaldı.
Hani, diyorum, biz olsak!
Kimseyi takmadan,
Şu şiiri tamamlasak.
Duruyoruz, susuyoruz, ayrılamıyoruz.
Kirpikleri ağır ağır açıldığında,
Bakışındaki mavilik içime aktığında.
Diyorum, "İyi düşün,
Gözümden akıtamadığım son damlasın,
Bir kırpmalık zamandasın."
Gözleri bulutlandı ve…
Sorsan şimdi tekrar bana;
Hastayım, hasta;
Biraz da yasta.
Sana, insanlara, olanlara
Yüreğim dalga dalga;
Taşma telaşında,
Aracı arıyor konuşmaya.
Bazen kalem, bazen klavye,
Yetişiyor imdada.
Şu sıralar kendimle başım belada.
Boşuna uğraşmayalım,
Belki de başka bir bahara...
“Sen yine de gözünü kırpma.”
Dedi ve gitti.
Ucu açık bir veda ve
Yanağımda bıraktığı tuzla…