HAK ETMEDİK
Gül bahçesinde sunulurken bize yol
Kuytu köşede kimse olmadı kanat kol
Öğrendik yolda bakmayı bir sağ bir sol
Mayınlı taşlara basmayı biz hak etmedik
Güzel görünmüş herşey kılıç kuşanana kadar
Anlamadık geçmiş zaman saat durana kadar
Bir gül idik solduk çölde el bize vurana kadar
Bir damla göz yaşı dökmeyi biz hak etmedik
Herkes kendi yağında azar azar kavrulurken
Aşk rüzgarında gönül bir yana savrulurken
Hep bir iyiye bir kötü bu alemde yâr olurken
Kavuşmak için beklemeyi o yâre hak etmedik
Barış kuşları uçarken sıra ile bu gök yüzünde
Kızıla boyanmış her yer gönüle düşen hüzünde
Şimdi bombalar yağarken evlerin çatı üstünde
Can pazarında bu zulmü çekmeyi hak etmedik
Tam hayallere kavuşacağız derken bu alemde
Gün yüzü görmeden ölmeyi biz hak etmedik
Bu adaletsiz dünyada bize bir eşitlik olmadan
Bir mum gibi eriyip sönmeyi biz hak etmedik
