GÜLMEDİM ANAM
Çocuk yaşta gelin eyledi babam
Gelin olmak neydi bilmedim anam
İstiyon mu diye sormuştu babam
Ben istemek neydi bilmedim anam
Yedi kat ellere verdiler beni
Bilinmez diyara sürdüler beni
Ağlatıp sızlatıp kırdılar beni
Hayattan bir tat almadım anam
Gün günü kuruyup soldu bak gülüm
Yalvardım Mevla'ya vermedi ölüm
Bir yanda yoksulluk bir yanda zulüm
Her çileyi çektim ölmedim anam
Kaderim bir türlü gülmedi bana
Mutluluk bir türlü gelmedi bana
Bu dünyanın tadı kalmadı bana
Alın yazım buymuş gülmedim anam
Yaşadığım sanki rüyaydı düştü
Dallarım kırıldı yaprağım düştü
Dostlarım ağladı düşman gülüştü
Bir gün bile mutlu olmadım anam
Saliha'yım koştum koştum yoruldum
Hazan yeli esti savruldum
Özlemle hasretle yandım kavruldum
Bir daha sılaya gelmedim anam