GELECEKSEN GEL ARTIK
Bir sevda masalında buldum senden izleri,
Geçiyorlar el ele o azgın denizleri.
Çehreme giydirmişim sararmış benizleri,
İşte ben bu haldeyim geleceksen gel artık.
Saatlere dargınım, yıldızlara hep küskün,
Her nefes alışımda çile yapıyor baskın.
Gün batımı acıtır kırılmış camdan keskin,
İşte ben bu haldeyim geleceksen gel artık.
Sessizce karanlığın eteğine sarıldım,
Zannetme ki azabı verdiğine darıldım,
Kızıldeniz’e uyup tam ortadan yarıldım,
İşte ben bu haldeyim geleceksen gel artık.
Gökkuşağı hüznümü şu ufuklara çizer,
Acıyı renklendirip mavi semaya dizer.
Ruha sunduğun alev artık damarda gezer,
İşte ben bu haldeyim geleceksen gel artık.
Kâbuslarla uyanıp titrerse kalbin birden,
Huzurun bölünmezdi kurtulsaydın kibirden,
İzlerin vardır diye gitmedim bu şehirden,
İşte ben bu haldeyim geleceksen gel artık.
Sorarsan hasretimi yoktur ucu bucağı,
Ödediğim bir ömür kalmadı alacağı,
Göğsümdeki bu yangın cehennemin sıcağı,
İşte ben bu haldeyim geleceksen gel artık.
Rüzgârın yönü şaştı, senden yana esmiyor,
Kilitlesem zindana gönül sesi susmuyor,
Yıkılıp, ezilse de şu âleme küsmüyor,
İşte ben bu haldeyim geleceksen gel artık.
Belki çehrene gülen dolunaya bakarsan,
Haykır tâ uzaklara bir tepeye çıkarsan,
Gülleri sunacağım işkenceden bıkarsan,
İşte ben bu haldeyim geleceksen gel artık.