GARİP /1
Omzumda yükü ömrün yolumsa uzun benim
İşte bu yüzdendir ki bir yüzüm hüzün benim
Geçtim bahar yazlardan bu günüm güzün benim
Getir hesabı dostum han kalsın yolcu gitsin
Bu bizim hikâyemiz başlamadı ki bitsin
Attığım adımlarım hep kendime dönüyor
Kapılar kapanıyor yanan mumlar sönüyor
Kelimeler ağzımdan yüreğime iniyor
Yollara düşsün yine garip biçare yolcu
Kovuldum dokuz köyden varacağım onuncu
Bekleyenim olmadı gitmeye de niyetim
Sırtımı yasladığım işte bu tek ceketim
Ben anadan öksüzüm babadan zaten yetim
Dostum kapat kapıyı ve de bakma arkamdan
Bıktım her bakan gözden biraz umutlanmaktan
Bu karanlık caddeler nereye dönse sancı
Gerçi nereye gitsem her yer bana yabancı
Döküldü yüreğimden gittiler kardeş bacı
İnsan bir tek kendini arar imiş dünyada
Ya kendine varırmış kendinden gidermiş ya da
Geçmişin hüzünleri bırakmıyor peşimi
Ne kadar hızlı koşsam yetişecek değil mi
Dostum eğer birisi sorar ise ismimi
Dersin ki sordum “garip” dedi gitti giderken
Ben uğurladım ama görmedim bir bekleyen
