ÇOCUKLUĞUMU UYANDIR ANNE
Hangi sabahın öksüz çocuğuyum
Şafak doğmadı gözlerime daha
Hadi yine kulağıma ninni fısılda
Çiçekler solmadan gel rüyama
Kokunu içime çekeyim anne
Çocukluğum uyansın uykudan
sabah oldu artık haydi aç gözünü uyan
kuş seslerini duysam da uzaktan
Boynu bükük öksüz bırakma beni
Sana sarılmayı özledim anne
Ağlıyor çocukluğum hıçkıra hıçkıra
Yatır beni kucağına al kollarının arasına
Bir an önce gelsem senin yanına
Beni de alsan yer açsan koynuna
Çocukluğumu uyandırsan olmaz mı anne
Çocukluğum büyüdü sen gidince
Ağladım hem gündüz hem gece
Anneler gününü kutladım sessizce
Dualar yolladım nur olsun kabrinde
Seni hep içimde yaşatıyorum anne