BİR KİTAP: PENTİMENTO / İLKER BAYKAN
Hayatımız da öyle değil mi? Bir pentimento değil mi? Hayat bir tuvaldir. Biz insanlar birer ressamız. Bizler bu hayatta yaşam resmini çiziyoruz. Kendi irademizle hayat tuvalinde yaşam resminde istediğimiz değişikliği yapıyor/ yapabiliyoruz. Evet gözümüzü şöyle kapattığımızda hayatın özeti bir pentimentodur.
Can'ın hayat resmine giren çıkanlar tıpkı yaptığı tablolardaki resimler gibiydi... Bir gönül kapısını çaldı... İklim... Açılan kapı onu, kapının anahtarı olanın geçmişiyle yüzleşirdi... Sevineyim mi derken eşikte kalanın özlemiyle resim tablosunda değişiklikler oldu... Can'daki heyecan hormonlarının verdiği ciddi rahatsızlık kendisini korkuturken onu hiçbir zaman yalnız bırakmayan Mert dostluğun tablosunu çizdirdi. Anı heyecanla yaşayıp gelecek planlarına dalarak geçmişi güne taşıyarak geç de olsa gömüklerdeki sırları ortaya çıkarttı, Can.
Annesiyle huzurlu bir hayat sürdüren Can'ın hayatına bir anda babası dahil oldu... Babasının bir anda ölümü sırlı odalara kapı araladı... Platoniktir derken İklim, dört mevsimine bahar oldu... İklim'le gelen bahar güzel çiçekleri koklattı kendisiyle annesine ve dostuna. Bu çiçeklerin kokularını sizler de koklamak istmez misiniz? Haydi o zaman sizler de Can'ın pentimentosunun nasıl olduğunu öğrenin.
Yazarımızın ikinci kitabıdır okuyorum. "Kör Kuyu" gibi bu kitabı da harikaydı. Kendini okuturan kitapları hep beğenmişim. Kesinlikle okumasını tavsiye ettiğim bir kitap.
Alıntılar:
"Uzaklarda çok uzaklarda arıyoruz hep mutluluğu. Biliyoruz oysa mutluluk hep olduğu yerde; zihnimizde..."
"İnsan acısını yaşayabilmeli ve bunu göstermekten de çekinmemeli..."
"İnsanın yüreğinde taşıdıkları güzelse, üstünde taşıdıklarının önemi yok..."
"Bizi bu güzel hayat mahvetti..."
