BİR KİTAP: ÖNSEZİLER / EMILI BAYO
Olup biten her bir olay, bir eylem; gözler önüne gelen herhangi bir görüntü veya bir iz; rüyalarda görülen kimi ruhanîler, insana sezi olarak geri dönüş yapmaktadır.
Bazen farkında olunur. Bazen de hayal mi diye bir takım evhamlarda bulunulur. Kendim bile bunu kanıtlamış durumdayım.
Önsezileri okuyunca yaşadıklarımı hatırlamam pek gecikmedi. Yakın zamanlarda gerçekleşen bir olayı dahi hatırımdan çıkartmam mümkün olmayacak. Tıpkı hâlâ usumdan çıkmayan bir sürü şeyler. Hayat, bir işaret değil midir? Yaşanılanlar bir işaret değil midir? Biz insanlara apaçık bir önsezi değil midir?
Jan'ın gördüğü rüyaların, gerçek alemde karşına çıkması onu tedirgin ederken, anlıyor ki eline geçen birkaç taşın altında gizemli bir sır vardır. Ama nedir bu sır? Sayısının bir önemi var mı, bilemem. Ama mutlaka vardır. Yaşıyla ya da taşların saklanma süresi ile görmediği babasının ölümü ile bağışlayabilecek mi?
Gördüğü rüyaların gercekleşmesi sadece kendisinin özelliği mi?
Yoksa genetik bir nitelik mi olduğunu araştırmaya girişirken, arkadaşları Marta ve Roberto ile birlikte, saklı tutulan Fırtına Kuşu evindeki dedesine ait notlarda ona nasıl bir iz verecekti?
Hayat bir nehirdir, akar gider. Kapılan, yönünü bulmazsa içinde kaybolur. Fırtınalar kimi zaman, kimileri için doğru yön olur. Jan, fırtınaya kapılan gerçek yüzle yüzleştiğinde neler yaşayacak?
Nehirden kurtulup fırtınanın şiddetiyle yönünü, Jan'ın karşısında bulunca on iki yıl önce ellerindeki sırrın bugüne gelmesini nasıl açıklayacak?
Her şey birer işarettir. Aldanmamak için atılan adıma dikkat etmek gerek.
