BİR KİTAP: EZİLENLER /FYODOR MİHAYLOVİÇ DOSTOYEVSKİ
Bencil bir aklın ve duygunun zindanında insani değerlerden soyutlanan, evrensel vicdanın sesine kör ve sağır olan, merhamet duygusunu kaybeden bu sebeple acımasızlaşarak türlü entrikalar kurarak insanların hayatlarını, yaşama sevinçlerini çalan bir prototip üzerinde derin analizler yapan Dostoyevski hedonist bir zihniyetin kimyasal bir bombanın çok ötesinde insanlığa derin acılar yaşatabileceğini ustaca vurgular.
Seküler mantığın kıskacına düşen bir insanın kendi çıkarları için hiç bir kötülükten sakınmayacağını, bu uğurda evladını dahi kullanabileceğini net bir şekilde vurgular.
Maddi anlamda kalkınabilmek için aşk, sevda duygularını ustaca kullanarak gönül verdiği(!) Bir insanın malını mülkünü elinden alıp sonrada hileler kurarak acımadan sokaklara atarak seküler mantığın derin acımasızlığını vurgular.
Güçlü olan mı haklı yoksa haklı olan mı güçlü sorusunu net bir şekilde görmek mümkün.
Kitapta iki prototip yer almakta
Biri seküler, çıkarcı, maddiyatla varolmayı amaçlayan ve bu varoluşunu gerçekleştirebilmek için kendi öz emeğinden uzak, insanların emeğine göz diken ve bir şekilde emeklerini çalan bir prototip
Diğeri ise hayatını, bilgeliğini insanların sorunlarını çözmek, yaralarına merhem olabilmek için ömrünü adayan bir model.
Seküler, çıkarcı, hedonist bir mantığın insanların hayatında açtığı derin yaraların kolay kolay kapanamayacağı acı gerçeğini enfes bir kalemle zihinlere kazımayı ustaca gerçekleştirmiştir
Dostoyevski.
İnsanlık rotasını kaybeden her insan vahşi bir yaratığa dönüşür ve dokunduğu her yeri tahrip eder.
