BİL İSTEDİM
seni nasıl unuturum
sen benim ilk aldanışımsın
sen benden vazgeçsen de
sen de öylece donup kalakalmışlığım
kaldırımsız sokakların akmaz zamanlarında
sürekli senin ardına düşüşüm ondandır
bil istedim
gül cemalini haylidir göremedim
umarsız endamınla salınıp sekişindedir hep aklım
sende tutuklu kalışım ondandır
zemheri zamanında yar yollarında kalakaldım
kamış ağladıkça ney inledikçe
meye meyledişimin sebebi sensin
serhoşunuyem men senin
bil istedim
elbet bahar gelir goncalar da açar
güz gelir güller de solar
gönendiğin güzelliğinin tükenişi
mevsimlerin kaçınılmaz döngüsündedir
senden önce de nice Leyla’lar, Aslı’lar, Şirin’ler
bu yolda revan olup çöl tozunda heder oldular
Mağribî ve Bağdadî akşamlarının hüznü bundandır
hüsnünün rivayete dönüşmesi mukadderattır
gülün gülizara düşüşü bu yüzdendir
sanılanın aksine bülbülün figanı güle değil
gülün inleyip türab oluşuna taç yapraklarının düşüşünedir
bil istedim
Editör: Nevin Bahtışen
