BEN OLSAM
Ben sıradan bir vatandaş olmak isterdim Âli Osmaniye’de
Her bakımdan güzel ve bereketli olan altın çağında yaşayan.
Sekiz değil, seksen bin beyit yazmak isterdim Bayezid’e
Kendi lisanımda korkusuzca ve kimseden emir almadan.
Ya da bir sır kâtibi olup, yoldaş olmak isterdim Selim’e,
Önde Resul, arkada binlerce neferle geçmek için Sina’dan!
Ne güzel olurdu Hürrem olup özlem mektupları yazmak Kanuni’ye
Veya Süleyman olup şiirler yazmak sevgiliye… vazgeçip Mâh-i Devran’dan.
Uzun sohbetler etmek isterdim Gelibolulu Mustafa ve Cemali’yle,
Yazmak için Künhü’l-Ahbâr, yazmak için Tevârîh-i Âli Osman.
Çünkü, bir de tarihçi olmak vardır şu dehr-i faniye;
Geride bir şeyler kalsın diye, ömrünü kitaplarda bırakan.
En çok da bir şair olmak isterdim Âli Osmaniye’de
Sivri dili, cesur kalemiyle tanınan ve mısralarıyla çağları aşan.
Veya Süleyman olup şiirler yazmak sevgiliye…” ne kadar güzel bir cümle yüreğe dokunan. Kalemin her daim güçlü olsun, yüreğinden gönüllere süzülen mürekkebin hiç durmasın. Yüreğine sağlık Göktürk