ANLAMIYORSUN
Yalnızlığım kara gecenin koynunda
Rüya görüyor her zaman
Huzursuz eden sababahları
Doğmak bilmeyen
Kızıl güneşe ihtiraslı şafak
Hani bir tutsa
Öpecek dudaklarından.
Bulutlara dans ettiren gökyüzü
Yine hüzünle seyrediyor
Kipiklerinden damlatıyor pencereme
Uyurken titremeler olmasa
Üşüdüğümü anlamayacaklar hiç.
Yağmur yağarken saçlarıma
Bazen şemsiye tutarım
Sisli sabahalarda birden uyanınca
Atıverirdim kendimi sokağa
Ağaçlı yollardan yürüdüm
Seni bulmak ümidiyle.
Islanmak istiyordum
Sırılsıklamım terinden
Sevdamın yüreğinde sen
Göçmen kuşlar gitti bile
Anlamıyorsun sevgili
Dön diye yalvarayım mı?
Yalnızlığımı kara geceye
Haykırayım mı? Söyle haykırayım mı?!