ŞİİR
Giriş Tarihi : 08-03-2024 16:52   Güncelleme : 09-03-2024 00:03

Al Karanfil / Sibel Karagöz

Sibel Karagöz -AL KARANFİL

Al Karanfil / Sibel Karagöz

AL KARANFİL

gecenin şahidi titreyen ışıkları,
o ışıklar, 
titrer, titrerken ,
sokakları döver,
öylece karanlığı sallar,
kundaktaki sabiler gibi,
öyle bir derin uyku ki,
nefesler yürür,
sesler saklanır,
bir kadın, 
bir çocuk,
sokak ışıklarından.

önce,
titrer, titrer,
nefesi dudaklarından düşer,
kendi ışığını öper,
öptüğü yerde,
toprak kokar,
ılgıt ılgıt.

sokaklar beşiği,
lambasının, titreyen ışığı, ninnisi,
derin uykuların bebeleri,
adsız, kadın çocuklar.

öldüre, öldüre bitiremediğiniz,
kadınlar,
yine ortalık toprak koktu,
yine gök gürledi,
bulutlu göğüsler , 
şakır şakır ağladı,
etraf süt kesiği,
yine sokağın ışıkları titredi,
bir nefes, bir nefesi öptü.

ak kazanlar kaynadı,
söndü titreyen ışıklar,
bir kırmızı karanfil,
bir oyalı yazma,
bir gelinlik,
toprağının üzerini örttü.

çeyizlik, allı morlu yorganlar,
kadınlar, kadınlarımız,
al karanfiller, 
titrer titrer, söner...

Truva Edebiyat Dergisi Truva Edebiyat Dergisi