ZAMANIN AYAK SESLERİ
Gök, ne kadar engin ne kadar maviyse,
Yer, alabildiğine derin, olabildiğince pembe…
Zamanın ayak sesini duymadan önce.
Büyüdükçe gökkuşağını görür insan,
Tüm renkleri tanır, yağdığında yağmurun.
Kızıl, davetkârdır.
Günahı damarlarında taşır.
Can, vicdandan uzaklaşır.
Yeşerdikçe yeşeren sabır bir gün solar.
Takvim yaprağı sararıp kopar.
Gökkuşağını geceye boyar,
Geriye bir kabir karanlığı kalır.
Saçında aklar, yanağında iki damla,
Çizgiler şakağında;
Kimi şaşkınlık işaretidir,
Kimi kızgınlık ifadesidir,
Hepsi bir hatıranın izidir.
Aynada gördüğün sen, sen değil,
Gördüğün, zamanın ayak sesidir.
Editör: Ümmügülsüm Hasyıldırım
Haberin Videosu : ZAMANIN AYAK SESLERİ - Seslendiren: Suna Türkmen Güngör - Şiir: Hamiyet Su Kopartan
